Zablokowane zamknięty [WIERSZYK] Ludzkie Potwory.

[toja_ok3]

,,Ludzkie Potwory"

Czy świat już do końca zwariował?

Mam wrażenie, jakby ciągle żartował.

Ludzie unikają uczucia radości, 

Jakby to miało być ukłucie rozrzutności. 

Zapominamy, że w życiu liczą się różne wartości, 

Zaczynając od złości, kończąc na miłości. 

Jedni tych uczuć nigdy nie doświadczą, 

Bo serce ich zimne i twarde niczym skała, 

Tacy ludzie czują ból, z powodu braku kochania. 

Wydaje im się, że nikt nie chce takiego potwora, 

Że Bóg nie stworzył dla każdego idealnego mentora.

Przykry to widok dla młodego człowieka, 

Co o prawdę życia, ciągle się ubiega.

Nie wiemy co słusznością jest na ziemi, 

A co złem okazuje się w krainie cieni. 

Tam króluje znana do tej pory Persefona, 

Która swoje psy zapuszcza rozzłoszczona.

Córa Demeter nie zna litości, 

Bo sama jej nie zaznała za czasów młodości.  

Ten cały wszechświat jest wielką tejemnicą, 

A każda istota jest jedynie jego uczennicą. 

Jak wyglądałaby codzienna rzeczywistość, 

Gdyby nie ta ciągła i skryta zazdrość?

Skąd czerpalibyśmy uśmiech szczęścia, 

Jeśli nie z cudzego nieszczęścia?

Gdy inny upada, w nas się gotuje radosna parada. 

Człowiek dla człowieka nie jest przyjacielem a wrogiem, 

Co zapuszcza swoje kły, za każdym możliwym rogiem.

Zastrzegam sobie prawa do tego innego dzieła,
Lepiej go nie kopiuj, bo bym Cię w sądzie zagięła.;>

toja_ok?;3

[Sysia ;*]

Wow, widzę ze mamy artystkę na sieci  

[Gość Mrs.Fuksiara]

Świetne to jest! Więcej takich!  Plusioorr!

[drenn]

Półprawda, lecz ciekawie opisana.