drenn

Stawiasz?

Do wziecia dadmowe zestawy kart do gry Doomtrooper CCG. https://na.alienwarearena.com/ucf/show/2158786/boards/contest-and-giveaways-global/Giveaway/doomtrooper-ccg-card-pack-key-giveaway

Jesteś zwykłym gościem, próbującym się przespać. Słyszysz uderzenie w nocy. Co to było? Dlaczego twoja córka zachowuje się tak dziwnie? To kwestia rodzicielska czy zwykła ciekawość, która każe ci się dowiedzieć?

Kod po rozszyfrowaniu to easyasabc

Kilka dni temu serwis Youtube usunął tzw. dislike, czyli możliwość wyrażenia dezaprobaty dla filmu. Według firmy pozbycie się łapki w dół ma na celu ochronę mniejszych twórców oraz ograniczenie mowy nienawiści. Nie trzeba ukrywać iż taka decyzja spotkała się z ostrą krytyką samych twórców oraz widzów, ponieważ uważają oni, że jest to zwykła próba cenzurowania niezadowolenia użytkowników i klientów dużych firm. Zwłaszcza argument o "ochronie" małych twórców wydaje się być nietrafiony, ponieważ sami autorzy filmów nadal widzą ilość dislike. Ale jak to zwykle bywa, gdzie firmowi potentaci próbują zagłuszać pewne działania, tam do akcji wkraczają zwykli ludzie. Nie trzeba było długo czekać, aż powstała wtyczka, która przywraca przycisk łapki w dół w Youtube. Dodatek nosi nazwę "ReturnYouTubeDislike" i jest obecnie dostępny dla przeglądarek Firefox i Chrome. Można było tego dokonać, ponieważ dislike tak naprawdę nadal istnieje i został tylko ukryty przed naszym wzrokiem.

W "Legendach forum" chyba nie wczytała się grafika, czy coś (nie znam się), bo jest tylko wielki zielony prostokąt w jej miejscu.

Wątpię, że w ogóle takie coś zostanie wprowadzone

Tetris to tytuł, który swoją historią sięga jeszcze czasów komunizmu w Polsce. Grę ze swoimi licznymi wersjami oraz tysiącami mniej lub bardziej udanych kopii można śmiało nazwać najbardziej rozpoznawalną na świecie. Za tę klasyczną i oficjalną uznaje się wersję na konsole NES. Zasady są proste, z góry ekranu opadają klocki w różnym kształcie, zaś zadaniem gracza jest tak je układać by utworzyć linie klocków od lewej do prawej krawędzi. Jednak im dalej dotrzemy, tym klocki szybciej spadają, co z czasem po prostu uniemożliwia grę. Za limit do którego może dojść człowiek uznaje się poziom 29, ponieważ klocki są tak szybkie iż nawet trzymając przycisk, szybciej dotknie on dna niż krawędzi planszy, co uniemożliwia dalszą grę. Ale chcemy wiedzieć czy tetris można "skończyć". Ale gdzie człowiek nie może, tam maszynę pośle. Pozwolono więc specjalnie zaprojektowanemu programowi o nazwie "StackRabbit" przechodzić kolejne poziomy gry, co dało ciekawe wyniki. Im dalej, tym bardziej niespotykane kolory bloków. Jednak najciekawszy jest wynik punktowy gracza, który wyświetlany jest w górnym prawym rogu. Jest w nim miejsce na 7 znaków, tak więc po 9999999 licznik nie jest w stanie nabić 10000000, zamiast tego wczytuje kolejne dostępne wartości z systemu, w tym przypadku litery. Gdy już zabraknie alfabetu, zaczyna się wczytywanie znaków specjalnych, a gdy i tych już brakuje, to wczytywane są grafiki klocków lub części planszy. Punktem krytycznym jest tutaj runda 237, a konkretnie 102 miliony punktów. Po tej liczbie gra nie ma już czego wczytywać i po prostu się zawiesza. Tak więc można uznać iż poziom 237 jest finałowym poziomem Tetrisa.

I tak powinno być xD A Sapkowi-pijakowi zawsze było mało wódy...

Sylvanas Windrunner, lub po polsku Sylvana Bieżywiatr to była dowódczyni korpusu sił specjalnych wysokich elfów. Po ataku plagi nieumarłych na stolicę kraju- Quel'Thalas została zabita i przywrócona do życia jako nieumarła królowa bashee, przez rycerza śmierci, Arthasa. Z czasem wyzwoliła się z kajdan niewolnictwa i założyła frakcję zapomnianych, czyli myślących nieumarłych, takich jak ona. Później dołączyła do Hordy i z czasem stała się jej przywódczynią. Następnie zrezygnowała z tej funkcji i otwarcie pomagała głównemu antagoniście, który pojawił się w najnowszym dodatku do World Of Warcraft. Na zdjęciach poniżej możemy zobaczyć niezwykle dokładnie wykonany cosplay Sylvanas, w wykonaniu pochodzącej z Paryża, we Francji artystki o pseudonimie Cinderys.

Wszystko spoko, też się już nad tym zastanawiałem. Pozostaje pytanie o organizację.

Ciało.

W ramach przeprosin R* przywraca do swojego sklepu klasyczne wersje GTA III, GTA Vice City i GTA San Andreas. Dodatkowo każdy kto kupił GTA The Trilogy Definitive Edition może odebrać te gry za darmo.

Gry posiadające w swoim tytule nazwę "Hitman" zostały wchłonięte przez społeczność graczy bardzo szybko, aż do dziś odbija się niektórym pozytywną nutką. A to wszystko za sprawą tego jednego gościa- agenta 47, którym przyszło nam sterować już od roku 2002, kiedy to wyszła pierwsza gra tej serii. Agent 47 to płatny zabójca pracujący dla wymyślonej organizacji ICA, czyli International Contract Agency, a jego zadaniem jak łatwo się domyślić jest eliminacja wyznaczonych celów. Przy tym mamy sporą dowolność w sposobach wykonywania zleceń jak i w doborze arsenału broni. Ogranicza nas tylko to byśmy starali się wykonać zadanie najciszej jak się da (chociaż da się też robić masakrę) oraz nie zabijać osób postronnych. Możemy pozorować wypadki, otruć, udusić, zastrzelić, ale by to zrobić najpierw należy wybrać jak dotrzemy do celu. Możemy przekraść się, przedrzeć siłą, przebrać za członka obsługi lub ochrony. Możliwości jest sporo i to od gracza zależy jak się zabierze za robotę. Tak oto ludzie pokochali grę o byciu złym kolesiem w garniturze i zabijaniu ludzi. Nie ma tu opcji dobrych, są jedynie mniejsze lub większe straty w ludziach. O fabule wiadomo, że na Ziemi istniały rasy ludzi i potworów, między którymi później wybuchła wojna, którą ludzkość wygrała. Potwory zostały zesłane do podziemi i zamknięte za pomocą bariery, z której nie da się wyjść, lecz gdzieniegdzie można do niej wejść. Gracz kieruje dzieckiem, które przypadkiem wpada do podziemi i tak zaczyna się przygoda. Mimo swojej szaty graficznej gra Undertale jest dość popularnym produktem, a to za sprawą swojego podejścia do walki z innymi stworzeniami. Każdy potwór ma swój charakter, imię oraz osobowość i tak naprawdę wcale nie musimy z nimi walczyć. Czasem wystarczy porozmawiać, pocieszyć, zastraszyć, zrozumieć. To co robimy w grze wpływa na to jak postrzegają nas inni mieszkańcy świata. Z czasem, jeśli wybierzemy drogę eliminacji przeciwników okazuje się, że to nie mieszkańcy podziemi, ale my jesteśmy potworem. Gry z serii Legacy of Kain to kolejny przykład w którym stworzony fikcyjny świat jest miejscem gdzie trudno o dobre dusze. Zależnie w którą dylogię gramy, wcielimy się w Kaina- wampirzego lorda, który niegdyś był ludzkim szlachcicem lub Raziela- byłego podwładnego Kaina szukającego zemsty na swoim panu za to jak został potraktowany. Ja skupiam się na Kainie, który ma bzika na punkcie stworzenia świata takim jakim chciałby go widzieć. Jest to typowy zimny drań, który kalkuluje każdą decyzję i niewiele w tym jest uczuć. Świadczyć może o tym sam fakt ile zabił istnień w swoim ponad tysiącletnim żywocie. Najlepiej jednak jego okrucieństwo i brak empatii ukazuje według mnie właśnie wrzucenie swojego najlepszego generała- Raziela do otchłani tylko dlatego, że takie powinnno być jego przeznaczenie. Nie próbuje szukać innych sposobów obejścia problemu. W całej masie czarnych charakterów świata gry to Kain moim zdaniem jest najbardziej utożsamiany z antybohaterem. Gra inspirowana filmami szpiegowskimi, głównie serii o Jamesie Bondzie, w której role zostają odwrócone i to gracz wciela się w "złego bossa rządnego władzy". Gracz ląduje na samotnej wyspie gdzie znajduje się jego baza, zaś celem jest jej rozbudowa oraz zatrudnianie kolejnych ludzi tak by mogła się wybronić przed rządowymi agentami oraz antyterrorystami. By to robić musimy jednak zdobywać pieniądze. Główny cel to zbudowanie super broni, dzięki której będziemy mogli przejąć władzę nad światem. Jednak by to osiągnąć, prócz samej gotówki oraz rozbudowanej bazy potrzeba specjalnych części oraz planów i schematów, a te możemy zdobyć wysyłając naszych podwładnych na misje. Trzeba jednak pamiętać, że im więcej zła na świecie wyrządzimy tym bardziej jesteśmy znani oraz tym większe i silniejsze oddziały agentów będą zjawiać się na naszej wyspie by nas powstrzymać. Całość umieszczono w dość komicznym świecie, gdzie często czuć odniesienia właśnie do filmów szpiegowskich i to w bardzo satyrycznej formie. Znakomita gra w której wcielamy się w postać w Alexa Mercera, który nie wiedzieć skąd, budzi się na stole w prosektorium podczas trwania jego własnej sekcji zwłok i w tym momencie myśli tylko o ucieczce. Szybko jednak zdajemy sobie sprawę, że nasza postać nie pamięta niczego ze swej przeszłości oraz posiada nadnaturalne zdolności dzięki tajemniczemu wirusowi. Nasz cel szybko staje się jasny: dowiedzieć się kto jest odpowiedzialny za uwolnienie wirusa, który pustoszy teraz miasto zmieniając ludzi w zombie i mutanty, czym jest sam wirus i jak go powstrzymać i co najważniejsze, poznać własną przeszłość. Prototype daje nam do dyspozycji świat podobny do tych z serii GTA, gdzie możemy robić co tylko chcemy i kiedy chcemy. Już to pozwala zabawić się w niszczyciele, który dla zabawy rozwala i tak pogrążone w chaosie miasto oraz wybija bezbronną ludność. Fabularnie jednak Alex nie jest świętoszkiem, co widać po jego determinacji do odzyskania pamięci. Nie waha się przed niczym by przywrócić swe wspomnienia co sprawia, że do swego celu idzie po trupach, nie tylko żołnierzy, lecz także niektórych cywilów. Dość mocno widać to podczas wchłaniania ludzi, dzięki któremu może przejąć ich wspomnienia oraz niekiedy umiejętności. Świetnym przykładem jest tu poświęcenie pilota śmigłowca właśnie po to by móc opanować zdolność latania taką maszyną. Alex mimo, że jest też ofiarą w fabule to z pewnością nie jest kimś kogo należałoby naśladować. Obojętność na krzywdę innych, niepotrzebne mordy oraz egoizm sprawiają, że w moim odczuciu jest on postacią złą.

Muzyczna podróż przez nieznany, wyimaginowany świat. Wejdź w surrealistyczną przygodę, kierując się dziennikarskimi zagadkami i ułóż w całość fragmenty przeszłości, by odkryć swoją tożsamość. Graj na skrzypcach aby zaprzyjaźnić się z okolicznymi istotami oraz formować otoczenie.

Drogi szajs.

VR Blast to niesamowita strzelanka zręcznościowa, która zabierze Cię do wyjątkowego świata, w którym wysadzasz bloki przy pomocy niesamowitych broni!

KID A MNESIA to rozgorączkowana przestrzeń dla snów — pomnik wzniesiony z grafiki i tworów, słów i nagrań z Kid A oraz Amnesiac, odkrytych po dwudziestu kilku latach albumów zespołu Radiohead, które złożono ponownie i w które tchnięto nowe życie. Pełne niepokoju, pokręcone grafiki i teksty Stanleya Donwooda oraz Thoma Yorke'a stworzone do muzyki Radiohead z Kid A oraz Amnesiac zostały ponownie odkryte i przywrócone do życia w ukrytym w lesie budynku narysowanym ołówkiem, który nagina definicję wystawy... albo zmienia ją w coś zupełnie innego. Oryginalne wielościeżkowe nagrania z Kid A oraz Amnesiac zostały rozrzucone i ponownie złożone w serii niewyobrażalnych lub wyobrażalnych przestrzeni zamieszkiwanych przez niewyobrażalne lub wyobrażalne stwory, w otoczeniu sztuki Stanleya Donwooda oraz Thoma Yorke'ego, stworzonej tuż przed nadejściem nowego stulecia. UWAGA, gra dostępna również na PS5 https://store.playstation.com/pl-pl/product/EP1464-PPSA05787_00-KIDAMNESIA000000

Guild of Dungeoneering to karcianka turowa w konwencji dungeon crawlera z wyjątkową niespodzianką: zamiast kontrolować bohatera, budujesz wokół niego lochy. Używając kart wybranych z talii Gildii, rozmieszczasz pokoje, potwory, pułapki i oczywiście łupy! Tymczasem Twój bohater sam decyduje, gdzie pójść i z kim podjąć walkę. Czy będzie wystarczająco silny, aby poradzić sobie w najgłębszych czeluściach Twoich lochów? W przerwach między budowaniem lochów zarządzasz swoją Gildią, budujesz nowe pomieszczenia, aby przyciągnąć nowe klasy poszukiwaczy przygód i rozbudowujesz swoje talie kart o potężniejsze przedmioty.

Staw czoła surowemu światu Arktyki – biegaj poprzez niestabilne struktury opuszczonej nadmorskiej wioski. Przemierzaj niewiarygodnie ciche korony drzew tajemniczego, mroźnego lasu. Staw czoła szalejącym wiatrom wiecznej zamieci. Tylko z pomocą dobrych duchów Nuna i Lis mają szansę na przeżycie w krainie, gdzie przetrwanie wydaje się niemożliwe. Uzyskaj dostęp do fascynujących materiałów wideo – starszyzna, gawędziarze i inni członkowie rdzennej społeczności Alaski podzielą się wiedzą oraz historiami na temat swojej kultury, wyznawanych przez nią wartości, a także niesamowitego świata Arktyki. Gracze zobaczą ponad 30 minut tego rodzaju wywiadów.

Nie od dziś wiadomo, że język polski jest jednym z najtrudniejszych na świecie. Z tego powodu nie tylko obcokrajowcy, ale nawet sami Polacy mają problemy z jego opanowaniem. Źle wymawiamy słowa, źle je zapisujemy lub nawet nie rozumiemy co znaczą. Oto kilka przykładów wyrazów, których bardzo często używają Polacy, nie wiedząc co one oznaczają. Atencja Zapewne wielu z Was się w tym momencie zdziwi, ale BARDZO dużo osób używa tego pojęcia nieprawidłowo, zwykle jako obelgi. Natomiast to słowo jest w rzeczywistości komplementem i oznacza wielki szacunek. Tak więc, jeśli mówimy o kimś, że "mamy wobec niego atencję", oznacza to, że taka osoba ma u nas względy/szacunek. Bynajmniej Kolejne słowo często używane niezgodnie z przeznaczeniem. Sporo osób traktuje je jako bardziej majestatyczną formę "przynajmniej" lub "co najmniej", jednak jego znaczenie jest zupełnie inne. Jest to partykuła przecząca, która ma podkreślać zaprzeczenie. Przykład: - Chcesz pojechać do restauracji? - Bynajmniej nie. Tudzież Bardzo często używane jako zamiennik dla słów "lub" czy "albo" (sam tak robiłem), co jest oczywiście błędne. Słowo "tudzież" jest archaizmem, który stanowi synonim dla "i" lub "oraz". Przykład: Zjadłem dziś obiad tudzież deser. Dokładnie Sam bardzo często łapię się na złym używaniu tego słowa, którego sporo osób używa jako potwierdzenia. Jeśli zapytam "czy pijesz mleko kozie?", a Ty odpowiesz "dokładnie", to popełniasz błąd. Słowo to jest synonimem dla słowa "starannie". Masakra Zastanawiam się czy nie będzie to młodzieżowe słowo roku. Używają go niemal wszyscy, jednak 90% ludzi lub więcej niepoprawnie, najczęściej jako negatywny przymiotnik. Nie zliczę ile razy słyszałem określenie: " widzidz jak on wygląda? Masakra". Według słownika wyraz ten oznacza masowe mordy, najczęściej podczas krwawych bitew lub zbiorowego ludobójstwa, przy czym często metody zabijania są okrutne. Masakrą można nazwać np. Atak na wyspie Utoya, gdzie Anders Breivik zamordował 77 osób. Strasznie Wyraz ten bardzo często zastępuje słowo "bardzo", co oczywiście jest błędem. Strasznie można wyglądać lub straszne mogą być warunki w czyimś domu. Nie można "strasznie się stęsknić". Pamiętajmy, że to słowo zawsze powinno mieć wydźwięk negatywny. Wigilia Kojarzone z chrześcijańskim świętem narodzenia Jezusa, chociaż nie jest to błędne, to wigilia nie dotyczy tylko tego jednego dnia. Słowo "wigilia" oznacza "przeddzień" czy "dzień wcześniej" i może dotyczyć wszystkiego. Tak więc, dla przykładu: piątek to wigilia weekendu Dedykowany Bardzo często można zobaczyć np. w reklamach, że firma X wypuszcza szampon dedykowany do jakiegoś rodzaju włosów. Jest to błąd, ponieważ "dedykować" oznacza wyrażać szacunek lub wdzięczność konkretnej osobie lub osobom. Co więcej dedykować można dzieło np. książkę lub piosenkę, można też dedykować kartkę, najczęściej poprzez kilka słów. Tak więc szampon nie może być dedykowany, a co najwyżej przeznaczony lub stworzony dla rodzaju włosów. Natomiast dedykowana może być książka, może być miliard jej egzemplarzy, ale ta jedna zawiera słowa od autora do konkretnej osoby i to sprawia, że jest dedykowana. Witaj O znaczeniu tego wyrazu dowiedziałem się w trakcie pisania tego tekstu. Słowo "witaj" często zastępuje zwykłe dzień dobry, część itd. Jednak wiele osób (w tym ja) zapomiało, że wyraża ono radość ze spotkania drugiej osoby. Co więcej zakłada ono różny status osób, witać może gospodarz swojego gościa, czy nauczyciel uczniów, ale nie na odwrót, bo bo przecież gdzie miałby witać gość gospodarza, skoro nie jest u siebie? Witać może @ RumcajsJumpernowego użytkownika forum, ale użytkownik już nie powinien witać rumcajsa.

1. Dopiero co było ustalone, aby na szczycie były pełniejsze serwery, więc odpada. 2. Dobra opcja, tylko kto ma tego pilnować? 3. Ciekawe, był kiedyś nawet taki konkurs i sądzę, że to może się przyjąć. Tylko co z nagrodami? 4. Co to jest ta mapa? Na czym to polega? 5. Akurat tutaj wykazać się powinni zwykli użytkownicy, bo otrzymanie tej głupiej łapki w górę na prawdę motywuje. Natomiast przyznanie punktów z automatu jest nieodczuwalne i niepotrzebne.

1. Czy uważasz, że @ polkes dobrze sprawuje się na dotychczasowych stanowiskach? Oczywiście, że tak. 2. Wymień jego 3 największe zalety. Bezstronność, opanowanie, sumienność. 3. Wymień jego 3 największe wady. Czasem nadto wulgarny, innych nie znam. 4. Do jakiego zwierzęcia byś go porównał/a i dlaczego? Do aligatora, z powodu jego cierpliwości. 5. Co byś zrobił/a, gdybyś spotkał/a @ polkes na ulicy? Pewnie nic, bo niby co miałbym zrobić? 6. Gdybyś mógł/a dać mu jedną radę - jakby ona brzmiała? To jest osoba, która powinna dawać rady mnie, a nie ja jemu. 7. TWOJA WYPOWIEDŹ Według mnie jeden z najbardziej szanowanych użytkowników, wpływ na to mają jego zdolności interpersonalne oraz techniczne, którymi po prostu pomaga. Jest sobą, nie boi się wyrażać swojej opinii i za to go cenię.